The Journey
To My Success

Ελίνα Μαχτάβη:
«Επιτυχία είναι
να φέρεις την ισορροπία στη ζωή σου»

Η Νομική ήταν το όνειρό μου από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου

Και τον Γενάρη του 2024 το όνειρό μου έγινε πραγματικότητα όταν εγκαινίασα το δικό μου δικηγορικό γραφείο. Αυτή η πορεία βέβαια είχε πολλές ανατροπές και δυσκολίες. Λίγο πριν φύγω για σπουδές στην Αγγλία, ένα προσωπικό γεγονός στάθηκε εμπόδιο στο να φύγω για το εξωτερικό και με οδήγησε στην απόφαση να μείνω στην Κύπρο, δίπλα στους γονείς μου. Ψάχνοντας για σπουδές Νομικής στην Κύπρο, κατέληξα στο Πανεπιστήμιο Frederick.

Οι σπουδές μου ήταν μια πολύ θετική εμπειρία. Στο Πανεπιστήμιο Frederick έχεις μια προσωπική σχέση και επικοινωνία με τους καθηγητές και τις καθηγήτριες. Δεν υπάρχει η απόσταση και αυτή η απρόσωπη προσέγγιση που συναντάς σε άλλα πανεπιστήμια. Με κάποια μέλη του ακαδημαϊκού προσωπικού διατηρούμε σχέση και επικοινωνία μέχρι σήμερα.

Μπορώ να πω ότι οι διδάσκοντες και οι διδάσκουσες είναι το μεγαλύτερο προσόν και πλεονέκτημα του Τμήματος

Αυτό το αντιλήφθηκα όταν ξεκίνησα να ασκώ το επάγγελμα και ήμουνα σε θέση να αναγνωρίσω το επίπεδο των μαθημάτων, την επάρκεια των σπουδών μου και την επιλογή των καθηγητών και των καθηγητριών από το Πανεπιστήμιο.

Αρχικά με κέρδισε ο Δρ Ιωάννης Βουδούρης, ένας άνθρωπος που με εντυπωσίασε με τις γνώσεις, την αντίληψη και τη μόρφωσή του. Στην πορεία, γνώρισα και το υπόλοιπο διδακτικό προσωπικό, αποκτώντας εξαιρετική σχέση και με τον κ. Γιώργο Χριστοφίδη.

Σε μία από τις μόλις πρώτες διαλέξεις του, ο κ. Χριστοφίδης μάς πρότεινε, αντί να παρακολουθούμε τηλεόραση τα βράδια, να διαβάζουμε αποφάσεις δικαστηρίου και να μαθαίνουμε νομολογίες. Αυτό το κράτησα από τότε και πολλά βράδια προτιμώ να διαβάζω παρά να κάτσω μπροστά από την οθόνη. Πέρα από τους εν λόγω διδάσκοντες, απέκτησα ιδιαίτερη σχέση και με άλλους, αξιότιμους καθηγητές και καθηγήτριες, όπως τον Δρα Κουρούπη, τη Δρα Καραγκούνη και τον Δρα Γιορδαμλή.

Σπουδάζοντας, εργαζόμουν παράλληλα τα πρωινά και παρακολουθούσα τα απογευματινά μαθήματα. Είχα ένα πολύ πιεστικό πρόγραμμα και το Πανεπιστήμιο με στήριξε πολύ σ’ αυτό. Πολλές φορές, χρειάστηκε να απουσιάσω από μαθήματα και πάντοτε ο καθηγητής ή η καθηγήτρια θα μου έστελνε την ύλη της ημέρας στο email, θα με έπαιρνε τηλέφωνο να ρωτήσει πώς είμαι, θα αφιέρωνε χρόνο για να μου λύσει απορίες.

Υπήρξε μεγάλη κατανόηση αλλά και έμπρακτη στήριξη

Ενόσω σπούδαζα εργάστηκα σε ένα γραφείο που ασχολείτο με το μεταναστευτικό. Εκεί, εμβαθύνοντας στον τομέα αυτό, αντιλήφθηκα πως επιθυμούσα να συνεχίσω την ειδίκευση μου στο μεταναστευτικό. Ως παιδί μεταναστών, είχα και προσωπική επίγνωση για τη σημασία που έχει η εκπροσώπηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Σήμερα, το γραφείο μου ειδικεύεται στο Μεταναστευτικό και πρόσφατα διορίστηκα στην Επιτροπή Μετανάστευσης του Παγκύπριου Δικηγορικού Συλλόγου.

Πριν ανοίξω το δικό μου γραφείο, θέλησα να πάρω σφαιρική εμπειρία σε διάφορα θέματα. Στην άσκησή μου ασχολήθηκα με το αστικό και το ποινικό δίκαιο, και μετά ασχολήθηκα με το τραπεζικό δίκαιο ως εργαζόμενη σε μια εταιρεία. Μετά, για άλλα δύο χρόνια εργάστηκα σε δικηγορικό γραφείο όπου ασχολήθηκα με διάφορους τομείς και κυρίως έμαθα να είμαι ανεξάρτητη, να λαμβάνω αποφάσεις μόνη μου και να δείχνω εμπιστοσύνη στον εαυτό μου.

Όταν ένιωσα ότι μπορούσα να αναλάβω και να χειριστώ όλες τις νομικές διαδικασίες και είχα την αυτοπεποίθηση και την εμπειρία να τις φέρω εις πέρας, έκανα το μεγάλο βήμα να ανοίξω το δικό μου γραφείο. Πέρα από το μεταναστευτικό, ασχολούμαι με το ποινικό, το οικογενειακό, το διοικητικό και το ενοικιοστάσιο.

Πολλοί και πολλές δικηγόροι, κατά τη διάρκεια της άσκησής τους, μπαίνοντας στο δικαστήριο καταλήγουν να λένε «δεν είναι για μένα αυτό» και επιλέγουν να ασκήσουν το επάγγελμα του δικηγόρου μέσω άλλων υπηρεσιών. Με μένα δεν συμβαίνει αυτό. Μπαίνοντας κάθε φορά στο δικαστήριο, νιώθω ότι μπαίνω στο σπίτι μου. 

Δούλεψα πολύ για να φτάσω εδώ που είμαι σήμερα. Δεν ήταν τίποτα εύκολο και δεν βρήκα τίποτα έτοιμο

Είχα όμως μεγάλα αποθέματα αγάπης από τους ανθρώπους γύρω μου -τους γονείς μου, τον σύζυγό μου, τις φίλες μου- κι αυτό ήταν πάντα η δύναμή μου. Πέρασα ατέλειωτες ώρες μαθημάτων και μελέτης, παράλληλα δούλευα και μετά τα βράδια ξανά με ένα βιβλίο στο χέρι μέχρι να με πάρει ο ύπνος. Έμαθα να λύνω μόνη μου τα όποια προβλήματα και τις δυσκολίες χωρίς ποτέ να περιμένω βοήθεια. Και δεν θα ήθελα τίποτα να ήταν διαφορετικό!

Όσες και όσοι αγαπούν το επάγγελμα και θέλουν να ασκήσουν τη μάχιμη δικηγορία, πρέπει να αντιληφθούν ότι η αρχή απαιτεί μεγάλες θυσίες, τις οποίες βίωσα και εγώ, όμως σήμερα, κοιτάζοντας πίσω, δεν μετανιώνω λεπτό. Θα ξεκινήσουν με χαμηλούς μισθούς, θα δουλέψουν σκληρά, θα διαβάζουν ατέλειωτα και θα απογοητεύονται συχνά. Το επάγγελμα του δικηγόρου όμως απαιτεί να ξεπερνάς τα όριά σου και να μην επαναπαύεσαι.

Αν πραγματικά το αγαπάς και έχεις θετική διάθεση, όμορφη ενέργεια και αποφασιστικότητα, η επιτυχία είναι σίγουρη

Θα ακούσεις πολλά πράγματα τα οποία θα σε αποθαρρύνουν, θα σε απογοητεύσουν, θα σε πληγώσουν, θα σου ρίξουν το ηθικό. Κλείσε τα αυτιά σου και προχώρα.

Δυστυχώς, κάποιες νοοτροπίες και συμπεριφορές έχουν αμαυρώσει τη φήμη του δικηγορικού επαγγέλματος. Ως νεότεροι/ες επαγγελματίες, αντιμετωπίζουμε συχνά την ασέβεια από τους μεγάλους δικηγόρους αλλά και μια αλαζονική συμπεριφορά. Αυτά είναι καιρός να αλλάξουν. Κι αυτό θα ξεκινήσει από μας, τους νέους και τις νέες δικηγόρους που έχουμε ζήσει τις δυσκολίες και μπορούμε να χτίσουμε μια νέα κουλτούρα για τους επόμενους, με μεγαλύτερη κατανόηση, σεβασμό και αλληλοβοήθεια.

Είναι καιρός να φέρουμε ένα νέο ήθος στο επάγγελμα και να αποβάλουμε νοοτροπίες του παρελθόντος

Ο συνδυασμός νεαρή και γυναίκα, στο δικηγορικό επάγγελμα, γεννάει σίγουρα διακρίσεις. Είμαι μητέρα ενός αγοριού τριών χρονών και παράλληλα, πριν κλείσω τα 30, άνοιξα δικό μου δικηγορικό γραφείο. Ακούω πολύ συχνά το «και δεν σου φαινόταν», το οποίο υποτίθεται ότι είναι κομπλιμέντο, αλλά στην πραγματικότητα είναι πολύ προσβλητικό. Σου λέει ο άλλος ξεκάθαρα ότι δεν σε υπολόγισε, σε υποτίμησε με την πρώτη ματιά, λόγω ηλικίας και κυρίως λόγω φύλου, αλλά τελικά τον διέψευσες θετικά. Κανένα από αυτά τα σχόλια όμως δεν με αποθάρρυνε, ίσα ίσα μου έδινε περισσότερα εφόδια και με γέμιζε με πείσμα να συνεχίσω.

Είναι πολύ διαφορετικός ο τρόπος που αντιμετωπίζουμε τους άντρες και τις γυναίκες επαγγελματίες σε όλους τους τομείς. Οι γυναίκες με απαιτητική καριέρα και επαγγελματική επιτυχία θεωρούνται εργασιομανείς. Αντίστοιχα οι άντρες θεωρούνται επιτυχημένοι. Αυτό το στερεότυπο ήρθε η ώρα να τελειώσει στη δική μας γενιά. Γιατί οι γυναίκες κρίνονται πάντα με πήχη την ανύπαρκτη τελειότητα; Δεν υπάρχει τελειότητα σε κανένα επάγγελμα, σε καμιά οικογένεια και κανέναν τομέα της ζωής μας. Γιατί να υπάρχει αυτή η προσδοκία από τις γυναίκες;

Για μένα επιτυχία είναι να φέρεις την ισορροπία στη ζωή σου, αφιερώνοντας χρόνο σε όλα όσα αγαπάς, χωρίς τις ενοχές ότι υστερείς. Πρέπει αρχικά να αποδεχθούμε ότι δεν θα είναι όλες οι μέρες οι ίδιες. Να απαλλαγούμε από τις ενοχές που μας φορτώνει η κοινωνία όταν δεν τα κάνουμε όλα τέλεια όλες τις μέρες. Προσπαθούμε να δώσουμε τον καλύτερο μας εαυτό σε όλα, αφού αποδεχθούμε ότι δεν θα είμαστε τέλειες σε όλα. Κι αυτό είναι εντάξει!