The Journey
To My Success

Γιώργος Ξεκαλάκης:
«Επιτυχία είναι
να προχωράς από αποτυχία σε αποτυχία, χωρίς να χάνεις τον ενθουσιασμό σου»

Τίποτα δεν είναι εύκολο, και η πορεία προς τους στόχους μας θα συνοδεύεται από τροχοπέδες

Με συναρπάζει η διαδικασία της εξερεύνησης και της διεύρυνσης των ορίων της υπάρχουσας γνώσης. Αυτός ήταν ένας από τους λόγους που θέλησα να ασχοληθώ με την έρευνα και να συμβάλω στην εξέλιξη της τεχνολογίας στον τομέα μας, πηγαίνοντάς την ένα βήμα πιο πέρα. Σήμερα εργάζομαι ως ερευνητής στο Πανεπιστήμιο Frederick, αλλά η σχέση μου με το Πανεπιστήμιο ξεκίνησε αρκετά χρόνια πριν, όταν ήρθα για να ολοκληρώσω τις σπουδές μου ως Πολιτικός Μηχανικός.

Ξεκίνησα τις σπουδές μου στο Πολυτεχνείο της Ρώμης και συνέχισα με μεταπτυχιακό στο ίδιο αντικείμενο στο Πανεπιστήμιο Frederick, όπου το περασμένο καλοκαίρι, μου απονεμήθηκε και ο τίτλος του διδάκτορα.

Σήμερα, ως ερευνητής, εργάζομαι στην ομάδα του Καθηγητή Πέτρου Χρίστου, συμμετέχοντας ενεργά σε τέσσερα ευρωπαϊκά ερευνητικά προγράμματα. Τα τρία επικεντρώνονται στην προστασία και την ανθεκτικότητα των ιστορικών κτιρίων απέναντι στη σεισμική δραστηριότητα. 

Το τέταρτο, στο οποίο συνεργαζόμαστε με ερευνητικές ομάδες από τέσσερις άλλες χώρες, ασχολείται αποκλειστικά με την κλιματική αλλαγή. Στόχος του είναι η μελέτη των επιπτώσεών της σε πέντε συγκεκριμένες περιοχές, τόσο στους κατοίκους της τοπικής κοινότητας όσο και στη βιοποικιλότητα. Μέσα από την έρευνά μας, επιδιώκουμε να αναπτύξουμε τεχνολογικά και θεσμικά πλαίσια που θα συμβάλουν στη βελτίωση της ανθεκτικότητας και της επανατακτικότητας αυτών των περιοχών απέναντι στις προκλήσεις που επιφέρει η κλιματική αλλαγή. 

Ο Καθηγητής Χρίστου έπαιξε κομβικό ρόλο στην επαγγελματική μου πορεία και κατ’ επέκταση στη ζωή μου. Μετά από τόσα χρόνια που τον έχω καθηγητή και τώρα ερευνητικό προϊστάμενο και συνεργάτη, θα έλεγα ότι τον θεωρώ πια καλό φίλο. Εκείνος με ενθάρρυνε να συνεχίσω με το μεταπτυχιακό στο Πανεπιστήμιο Frederick, ενώ μαζί του εκπόνησα και το διδακτορικό μου. Στη διατριβή μου παρουσίασα ένα πλαίσιο εκτίμησης σεισμικής ευπάθειας και κινδύνου για κατασκευές φέρουσας τοιχοποιίας και σκυροδέματος, εστιάζοντας σε παλαιές κατασκευές.

Χάρη σε αυτή την έρευνα, κέρδισα το Βραβείο Μιχάλη Φρειδερίκου ως «Φοιτητής με Θετικό Αντίκτυπο στην Κοινωνία» και, επιπλέον, το Βραβείο Καλύτερης Διατριβής της Πολυτεχνικής Σχολής του Πανεπιστημίου Frederick για την ακαδημαϊκή χρονιά 2023-24.

Η βράβευση αποτέλεσε μια ημέρα ορόσημο στη ζωή μου

Τη στιγμή που η κα. Νατάσσα Φρειδερίκου μού παρέδωσε την τιμητική πλακέτα, αισθάνθηκα αγνή ευτυχία. Όλη η ενέργεια που δαπανήθηκε αυτά τα χρόνια, μαζί με την αδιάκοπη προσπάθεια και τον μόχθο, απέδιδαν πλέον καρπούς.

Την ίδια στιγμή αισθάνθηκα βαθιά χαρά και υπερηφάνεια για τους ανθρώπους που στάθηκαν δίπλα μου σε αυτή τη διαδρομή. Ιδιαίτερα, η μητέρα μου, με την υπομονή και τις θυσίες που έκανε, προκειμένου να ακολουθήσω αυτό που αγαπώ, υπήρξε το σταθερό μου στήριγμα, ειδικά μετά την απώλεια του πατέρα μου. Η πορεία μου μέχρι εδώ ξεκίνησε από μια υπόσχεση που είχα δώσει στον πατέρα μου: να γίνω Πολιτικός Μηχανικός και να φτάσω στο ανώτατο επίπεδο της ακαδημαϊκής πορείας, αποκτώντας διδακτορικό τίτλο. Το πέτυχα και μάλιστα με άριστη βαθμολογία.

Ο πατέρας μου ήταν αρχιτέκτονας και εργολάβος, ενώ η μητέρα μου εργαζόταν ως σχεδιάστρια στο ίδιο γραφείο. Σε συνδυασμό με τη μεγάλη συλλογή βιβλίων ιστορίας και τέχνης που υπήρχαν στο σπίτι, απέκτησα από νωρίς ενδιαφέρον για την αρχιτεκτονική και τις κατασκευές. Ξεκίνησα τις σπουδές μου στην Ιταλία, αλλά δεν τις ολοκλήρωσα εκεί. Για λόγους που γίνονται εύκολα αντιληπτοί, έπρεπε να επιστρέψω στην Ελλάδα, όπου ήμουν ήδη εγγεγραμμένος στο ΤΕΙ Σερρών, στο Τμήμα Δομικών Έργων.

Εκείνη την περίοδο, η συγκεκριμένη σχολή παρείχε τη δυνατότητα άσκησης του επαγγέλματος του Πολιτικού Μηχανικού, αλλά με περιορισμούς, επιτρέποντας την ανάληψη μόνο μικρών έργων. Θέλοντας να αναβαθμίσω το πτυχίο μου, το ελληνικό κράτος μου παρείχε ουσιαστικά δύο επιλογές: είτε να συνεχίσω τις σπουδές μου στην Αγγλία είτε να έρθω στην Κύπρο. Έτσι, αποφάσισα να εξερευνήσω τις διαθέσιμες επιλογές στην Κύπρο.

Η επιλογή του Πανεπιστημίου Frederick δεν ήταν τυχαία. Μελετώντας τις επιλογές και συνομιλώντας με επαγγελματίες του χώρου στην Ελλάδα, διαπίστωσα πως η Πολυτεχνική Σχολή του ξεχώριζε, όχι μόνο για το επίπεδο των σπουδών της, αλλά και για τους ανθρώπους που τη στελεχώνουν. Ήρθα λοιπόν εδώ, έκανα άλλα δύο χρόνια για να πάρω το πτυχίο μου κι ακολούθως συνέχισα με το μεταπτυχιακό μου και τελικά το διδακτορικό. Κρίνοντας πλέον εκ του αποτελέσματος, 

Η επιλογή μου να σπουδάσω στο Πανεπιστήμιο Frederick αποδείχθηκε απολύτως σωστή

Ερχόμενος εδώ, βρέθηκα σε ένα περιβάλλον εντελώς διαφορετικό από ό,τι είχα συνηθίσει. Στην Ελλάδα, αλλά και στην Ιταλία, το μοντέλο εκπαίδευσης ήταν πιο απρόσωπο, με τους περισσότερους καθηγητές να περιορίζονται στο ακαδημαϊκό τους έργο. Στο Πανεπιστήμιο Frederick, όμως, η εμπειρία ήταν εντελώς διαφορετική. Οι καθηγητές είναι φιλικοί, προσιτοί και πάντα πρόθυμοι να βοηθήσουν, είτε σε ακαδημαϊκά ζητήματα είτε σε προσωπικές δυσκολίες. Θεωρώ ότι αυτός ο συνδυασμός αποτελεί το ιδανικό πρότυπο εκπαίδευσης: ένας καθηγητής ή μια καθηγήτρια να βρίσκεται δίπλα στους/τις φοιτητές/τριες, να τους/τις καθοδηγεί και να τους/τις διαμορφώνει όχι μόνο ως επαγγελματίες, αλλά και ως προσωπικότητες.

Κοιτάζοντας πίσω, στα χρόνια που πέρασα στο Πανεπιστήμιο Frederick, αλλά και λαμβάνοντας υπόψη την εμπειρία μου από τα προηγούμενα πανεπιστήμια, μπορώ να πω με βεβαιότητα ότι όλοι οι καθηγητές που συνάντησα συνέβαλαν, ο καθένας με τον δικό του τρόπο, στη διαμόρφωση της πορείας μου. Από τον καθένα τους πήρα κάτι πολύτιμο, ένα κομμάτι γνώσης, μια διαφορετική οπτική, μια έμπνευση που με βοήθησε να εξελιχθώ. Από την περσινή ακαδημαϊκή χρονιά, έχω πλέον περάσει και στην άλλη πλευρά του αμφιθεάτρου, ξεκινώντας τη διδασκαλία στο Πανεπιστήμιο. Συμμετέχω ως βοηθός καθηγητή τόσο σε μαθήματα του κλάδου των Πολιτικών Μηχανικών όσο και στην Αρχιτεκτονική.

Πρόσφατα, εμπνευσμένος από το έργο ClimEmpower, πήρα την πρωτοβουλία να συνεργαστώ με δύο συναδέλφους από το Τμήμα Κοινωνικής Εργασίας του Πανεπιστημίου Frederick για την υποβολή μιας ερευνητικής εργασίας σε συνέδριο, με τίτλο 'Impact of Climate Change on Individuals with Autism and the Role of Renewable Energy'. Η μελέτη αυτή διερευνά τον ιδιαίτερο τρόπο με τον οποίο η κλιματική αλλαγή επηρεάζει τα άτομα με αυτισμό, λαμβάνοντας υπόψη τις αισθητηριακές τους ευαισθησίες και την ανάγκη τους για σταθερή καθημερινή ρουτίνα. Στη μελέτη προτείνουμε μέτρα μετριασμού και εξετάζουμε τον ρόλο των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας ως παράγοντα σταθερότητας για τα άτομα με αυτισμό, αλλά και ως μέσο οικονομικής ανακούφισης για τις οικογένειές τους. Στόχος είναι η έρευνά μας να συμβάλει στη διαμόρφωση πολιτικών και να προωθήσει βιώσιμες λύσεις που θα διασφαλίσουν έναν πιο υποστηρικτικό κόσμο για τις ευάλωτες ομάδες συνανθρώπων μας.

Ο στόχος μου είναι να βελτιώνομαι καθημερινά ως ερευνητής και σταδιακά να μεταπηδήσω από τον ρόλο του βασικού ερευνητή σε εκείνον του συντονιστή ενός ερευνητικού έργου. Παράλληλα, πλέον συμμετέχω και ως κριτής σε διεθνή, υψηλού κύρους επιστημονικά περιοδικά, τα οποία περιλαμβάνονται σε γνωστούς δείκτες, όπως το Scopus. Ο ρόλος του κριτή είναι ιδιαίτερα απαιτητικός, καθώς συνεπάγεται την ευθύνη αξιολόγησης επιστημονικών εργασιών (papers) που υποβάλλονται προς δημοσίευση. Πρόκειται για μια διαδικασία που απαιτεί κριτική σκέψη, αντικειμενικότητα και σεβασμό στη δεοντολογία της έρευνας, ενώ παράλληλα σου προσφέρει τη δυνατότητα να έρχεσαι σε επαφή με τις πιο σύγχρονες εξελίξεις του επιστημονικού μου πεδίου.

Σε κάθε παιδί που αγαπά την επιστήμη της Πολιτικής Μηχανικής θα έλεγα να εφοδιαστεί με αποφασιστικότητα, πάθος και επιμονή

Η επιτυχία στον κλάδο απαιτεί κριτική σκέψη, προσοχή στη λεπτομέρεια και ισχυρές μαθηματικές δεξιότητες για την επίλυση πολύπλοκων, συχνά συνδυαστικών, προβλημάτων. Επιπλέον, η ικανότητα να διαχειρίζεσαι τον χρόνο είναι απαραίτητη, όπως και η ομαδικότητα και η επικοινωνία, καθώς η συνεργασία με μηχανικούς άλλων ειδικοτήτων και άλλους επαγγελματίες είναι καθημερινή. Η τεχνολογία και οι κατασκευαστικές πρακτικές εξελίσσονται διαρκώς έτσι θα πρέπει να είναι προσαρμοστική/ός.

Ο ορισμός της επιτυχίας, για μένα, συνοψίζεται σε μια φράση του Τσώρτσιλ: «Η επιτυχία είναι να προχωράς από αποτυχία σε αποτυχία, χωρίς να χάνεις τον ενθουσιασμό σου». Στην πράξη, αυτό σημαίνει πως τίποτα δεν είναι εύκολο, όμως, αυτό δεν πρέπει να μας αποθαρρύνει, αλλά να μας δυναμώνει. Είναι σημαντικό, επίσης, όταν κάτι δεν μας εκφράζει ή δεν μας ταιριάζει, να έχουμε την ευελιξία να αναπροσαρμόζουμε τα θέλω μας, χωρίς φόβο ή ενοχές. Αυτή η αρχή δεν ισχύει μόνο στον επαγγελματικό τομέα, αλλά και στη ζωή γενικότερα.